تاریخچه گیاه سیر

سیر (garlic) با نام علمی Allium sativum گیاهی از راسته مارچوبه‌ (Asparagales) و از تیره نرگسیان و زیر تیره پیازیان (Alliaceae) و سرده والک (Allium) است. این گیاه علفی و دائمی بوده که ساقه آن تا ارتفاع ۴۰ سانتیمتر نیز می‌رسد. قسمت زیر زمینی آن متورم و مرکب از ۵ تا ۱۲ قطعه و محصور در غشاهای نازک و ظریف برنگ خاکستری مایل به سفید می‌ باشد. برگ های آن باریک و نواری شکل برنگ سبز تیره و گل‌ های آن کوچک و صورتی رنگ که بصورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می‌ شود. سیر و پیاز رابطه‌ای نزدیک با هم دارند و بطور کلی ۳ نوع سیر وجود دارد.

عوارض جانبی و مضرات سیر

•  زیاده روی در مصرف سیر باعث سرگیجه، کاهش فشار خون، آلرژی (حساسیت)، و در موارد نادر منجر به خونریزی می‌شود.
• روزانه مصرف نصف یا یک حبه سیر خام توصیه می‌شود.

نکاتی جهت مصرف سیر

سیر را به صورت قرص سیر،ترشی سیر،سیر سرخ شده و…استفاده می کنند. از نظر علمی، ترکیبات و مکانیسم اثر سیر تا حد زیادی پیچیده است و ترکیبات موجود در آن، زمانی که پوست حبه های سیر جدا نشده است، نسبت به وقتی که پوست کنده و خُرد می شود کمی متفاوت است، یعنی به محض له شدن سیر و مجاورت با هوا تغییراتی در آن روی می دهد، چون مواد اصلی و موثر سیر نسبت به هوا و به ویژه حرارت حساس هستند. هر چه سیر بیشتر حرارت داده شود، خواص آن کمتر می شود. بنابراین اثر سیر در غذاهای پخته و سرخ شده به مراتب کمتر از سیر تازه است.

به طور خلاصه اما مفید می توان گفت که سیر سرشار از فولیک اسید، ویتامین C، کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم و روی و ویتامین های B2، B1 و B3 است.

مهمترین فایده پودر سیر عبارتند از: کاهش کلسترول ، بهبود سیستم ایمنی بدن، جلوگیری از سرطان های خاص و کمک به هضم غذا.